Komende dagen worden erg spannend. Me zenuwen gieren al een aantal dagen door mijn lijf wat resulteert in een knallende koppijn. Morgen is het weer tijd voor de wekelijkse afspraak met de psycholoog op zich niet zo spannend maar we gaan bespreken wat voor plan we gaan maken voor werk. Want vrijdag weer een afspraak met de bedrijfsarts....
Vorige week hebben we besproken dat ik weer op het gemak ga beginnen met werk. maar wat is op het gemak wat mag en wil ik wel en wat moet ik gewoon nog niet doen....
Erg lastige keuzes die gemaakt moeten worden, wat het voor mij extra spannend maakt is dat mijn eigen psycholoog ook komende maand 3 weken op vakantie is dus waarschijnlijk in de tijd dat ik weer ga beginnen geen hulp van haar...
Het andere waar ik al een week mee in me hoofd zit is dat ik het werk nog steeds leuk vind de werkgever absoluut niet. Ik het verleden heb ik gezien hoe ze met medewerkers omgaan die moeten re-integreren. Ze houden zich niet aan de gemaakte regels en dat vind ik lastig.
/ Ben ik daar wel al sterk genoeg voor
/ Kan ik mezelf beschermen
/ Hoe vind ik de motivatie om weer te gaan werken...
Het meest logische is dus ook dat ik hierdoor weer in een lichte depressie ben geschoten. Daarbij komt dat ik vorige week een erg drukke week heb gehad waarbij ik 5 dagen omringd was met kleine kinderen waar ik een deel zorg voor draag. Aangezien ik dat niet gewend ben vreet dat ook energie.
Nu hopen dat alles snel weer bijtrekt zodat we weer sterker worden!
A.
Reactie plaatsen
Reacties