Zo sinds begin deze week weer bezig met werken...
Ik zal jullie eerst meenemen naar afgelopen vrijdag. Hierop had ik de afspraak staan met de bedrijfsarts en de dag ervoor met mijn psycholoog besproken wat we gingen doen. Met het advies weer langzaam aan te beginnen dus ook aangegeven maar wel met wat beperkingen.
Mijn normale functie is elke dag diner draaien, als eerste aanspreekpunt voor zowel gast als het team. Ook moet ik zorg dragen voor alle administratie die bij een restaurant horen.
Dit kan ik nog niet allemaal oppakken, in overleg met de arbo arts begin ik met 3 dagen 2 uur per dag te werken. En met beperkingen (hou je vast): Energie, concentratie, geheugen, prikkels, onverwachte situaties, me eigen en andere emotionele reacties, hanteren deadlines, hanteren conflicten....
Samen met mijn partner en vrienden hebben we wat taken bedacht die binnen deze beperkingen vallen. Daarbij komt dat ik op een andere locatie ga re-integreren dan dat ik normaal werk (mijn werkgever heeft 34 locaties) Mijn eigen locatie is namelijk 50 minuten rijden, de locatie waar ik nu sta 15 minuten.
Afgelopen week 2 dagen gewerkt en beide dagen erg vermoeiend. Na dag 1 ben ik eerst 2 uur op de bank in slaap gevallen. Ik was gesloopt. Deels door de zenuwen deels door de gesprekken en het denken wat zouden ze wel niet denken. Maar goed je komt dus veel collega's tegen en zoals ik al verwacht had was er flink gepraat over dat ik ziek thuis zit. Het is dan zo raar om weer te beginnen na 3 maanden thuis te hebben gezeten. Maar mijn eerste grote stap was gemaakt. Ik was weer in me werkkleding aanwezig!!
Mijn trots van aanwezig zijn duurde niet lang. Binnen het half uur was ik al compleet uitgeput. Van alle vragen en gewoon weer andere mensen tegen te komen waar je "sociaal" tegen moet doen. Heel vermoeiend. De taken zijn simpel dus daar lag het niet aan.
De 2de werkdag heb ik ondertussen ook al gehad en deze was wel wat anders.... Aangezien ik al aanwezig was geweest waren de zenuwen er niet. Ik wist ook welke collega's aanwezig zouden zijn en dat scheelt ook al een hele hoop. Maar alsnog weer erg vermoeiend. Wel merk ik dat het masker wat ik voorheen op had als ik aan het werk was deze was alweer aanwezig. Dit zal ook de reden zijn waarom ik zo uitgeput was...
Morgen weer een dag...
Groetjes
A.
Reactie plaatsen
Reacties