Lampje gaat aan

Gepubliceerd op 27 augustus 2020 om 22:13

Af en toe sta ik echt versteld van hoe ons menselijk lichaam en geest werkt.....

 

Ik dacht altijd dat ik mijn lichaam goed kende. Nou kom ik er toch achter wat een onzin dat is!

Mijn menstruatie cyclus is zon 18 a 19 jaar geleden begonnen en nu pas kom ik erachter wat pms betekent!

Wat een giller zou je denken maar het is te verklaren...

 

Vandaag in het gesprek met mijn therapeut bespraken wij mijn terugval van afgelopen 2 dagen. Maar ik zeg ik was wel te verwachten aangezien mijn nichtje van 8 bij ons is blijven slapen.

Super leuk maar me stoere nichtje heeft diabetes type 1 wat betekent dat ze helemaal geen insuline aanmaakt en dus wat extra zorg nodig heeft. Dit brengt dus een extra verantwoordelijk voor mij mee. Me man weet ook van haar ziekte maar snapt er nog minder van dan dat ik dat doe. Dus kwam alles op mij neer. Een extra reden dat wij mijn terugval hadden verwacht is dat ze 8 is en alles samen wil doen. Heel leuk maar vreet energie!

Zij en ik hebben het beide naar onze zin gehad met alle spellen en activiteiten!! Met haar diabetes ging het ook top! Dus dat is fijn. Maar hierop volgend werd ik gister wakker met zo'n vervelend knagend gevoel. Hier gaan we weer dacht ik! goed rust nemen en vooral alles links laten liggen.  Wel uit bed en even douche al is het maar voor het idee...

 

Any way terug naar mijn sessie van vandaag: het was dus te verwachten. Maar zeg ik, ik ben ook ongesteld! en normaal is mijn depressieve ik juist iemand die niet kan huilen en nu staan me tranen aan de rand van mijn ogen. Ik voel me moe en chagerijnig. Wij zijn tot de conclusie gekomen dat ik al zo lang last heb van dysthymie en hormonen (door de pil en andere anticonceptie middelen) dat ik nog nooit een normale menstruatie heb meegemaakt!

Doordat ik het verschil nu merk voelt het ook gelijk fijner. Ik weet dat ik me dysthymie voor nu onder controle heb door ritme, therapie en een goede basis thuis (en vrienden) ook al zak ik nu in mijn depressie hun zitten in mijn parachute en trekken mij aan alle kanten omhoog.

 

Op de schalen die therapeuten gebruiken val ik nog steeds in de categorie milde depressie maar voor mij is dit goed leefbaar. En nu ik het zo neerzet besef ik hoe idioot dit eigenlijk klinkt. je bent mild depressief maar weet ook dat heel veel meer niet haalbaar is....

 

Anywho Ik voel mij vandaag goed en een wereld gaat voor me open! En hoe fijn is het dat ik na zo'n lange tijd het verschil kan voelen tussen normale depressie en pms. Duurt lang en veel therapie maar ik merk dat het dus wel zin heeft!

 

 


Stay strong and make a good foundation!!

 

A.

 

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.